Kişilik Organizasyonunun Üç Seviyesi

Kişilik organizasyonunu yukarıda açıklanan kriterleri kullanarak değerlendirdikten sonra, artık hangi seviyenin kişilik organizasyonunu en iyi tanımladığını belirleyebiliriz:

Nevrotik seviye:

Kernberg'in görüşüne göre, en sağlıklı kişilik örgütlenmesi seviyesi, nevrotik örgütlenme seviyesi olarak adlandırılır. Kişilikleri nevrotik düzeyde organize olan insanlarin: 1) saglam gerçeklik testi, 2) benlikleri ve diğer insanlarla ilgili tutarli algilari vardir ve 3) stres altındayken genellikle olgun savunma mekanizmalarına güvenirler. Nevrotik düzeyde kişilik organizasyonuna sahip insanlar iyi bir gerçeklik duygusuna sahip olurlar, böylece gerçek ile  gerçek olmayanı ayırt edebilirler. Örneğin, olmayan sesleri duymazlar ya da öyle olmadığı halde başkalarının kendilerine zarar vermeye çalıştıklarına inanmazlar.  Kendi güçlü ve zayıf yönleri hakkında iyi bir fikirleri vardır. Değerlerinin ne olduğunu bilirler. Oldukça tutarlı bir amaç, yön ve yaşam hedefleri duygusuna sahipler.  Hem güçlü hem de zayıf yönlerini hesaba katarak diğer insanlara derinden bağlı kalabilir ve onları önemseyebilir ve diğer insanları doğru bir şekilde degerlendirebilirler. Etkili ve uyumlu bir şekilde stresle başarılı bir şekilde başa çıkarlar.

Psikotik seviye:

Kişilik organizasyonunu seviyesinin diğer ucunda ciddi biçimde düzensiz kişilikler yer alır.

Bu kişilik organizasyonuna sahip insanlarin : 1) ciddi şekilde tehlikeye atılmış  gerçeklik testi 2) benlikleri ve diğer insanlarla ilgili tutarsiz algilari vardir , ve 3) olgunlaşmamış savunmaları kullanirlar.  Gerçeklik testi sonuclari islevsel olarak calisamadiklarini gosterdiginden, bu insanlar gerçekte orada olmayan şeyleri duyabilir veya görebilir veya özel güçleri olduğuna (örneğin, diğer insanların zihinlerini okuma veya uçma yeteneği) ikna olmak gibi sanrılara sahip olabilirler. Televizyon aracılığıyla özel mesajlar aldıklarına inanabilirler ("Referans Fikirleri" veya "Referans Sanrıları" olarak bilinen bir fenomen). Kendileri hakkında net bir fikirleri yoktur ve kendileri ile diğer insanlar arasındaki sınır genellikle bulanıktır. Bu nedenle, kendi zihinlerinden kaynaklanan deneyimler ve algılar ile gerçek dünyadan kaynaklananlar arasında ayrım yapmakta büyük güçlük çekerler. Stresle başa çıkma yetenekleri son derece zayıftır ve toplumda iyi işlev görmezler.

Borderline seviyesi:

Bu boyutun ortasında, borderline düzeyinde örgütlenmiş kişilikler yer alır. Bu seviyede, gerçeklik testi genellikle sağlamdır (daha şiddetli psikotik seviyenin aksine). Bununla birlikte, borderline bir kişilik organizasyonuna sahip insanlarin  kendileri  ve başkalarıyla ilgili algilari parçalanmis bir biçimdedir (bütünleşik bir benliğe sahip daha az şiddetli nevrotik organizasyonun aksine). Parçalanmış bir benlik duygusuna sahip olduklarından, kendileri veya başkaları hakkında zaman içinde ve durumlar karşısında tutarlı bir görüşe sahip değillerdir. Bu parçalanmış benlik duygusu, borderline düzeyinin en önemli ve tanımlayıcı özelliğidir ve kişilerarası ilişkilerde ciddi ve tekrarlayan sorunlara yol açar.

Ek olarak, borderline bir kişilik organizasyonuna sahip insanlar, ilkel savunma mekanizmalarına güvenme eğilimindedir. Bu nedenle stresli durumları çok iyi yönetemezler. Borderline kişilik organizasyonuna sahip kişilerin kullandığı temel ilkel savunma mekanizmalarından biri "bölünme" olarak adlandırılır. Bu savunma mekanizması, dünyayı ve diğer insanları "tamamen iyi" veya "tamamen kötü" şeklinde kutuplaşmış bir şekilde, anbean algılara dayalı olarak bu iki uç arasında gidip gelerek görme eğilimi ile karakterize edilir.

Kernberg'in modelinde "borderline" teriminin orijinal psikodinamik anlamında nevrotik ve psikotik kişilik organizasyonu arasındaki orta yolu (veya sınır çizgisini) tanımlamak için kullanıldığını akılda tutmak önemlidir. Borderline Kişilik Bozukluğunun DSM teşhisine atıfta bulunan "borderline" kelimesi modern kullanımımızla karıştırılmamalıdır.  Kernberg'in modelinde, " borderline bozukluk" terimi; Borderline, Narsisistik, Antisosyal, Şizoid ve Şizotipal Kişilik Bozuklukları gibi herhangi bir şiddetli kişilik bozukluğunu içeren çok daha geniş bir terimdir.

Sağlıklı insanlar, kişilik organizasyonunun bu "sınır" düzeyinde yaşamanın nasıl bir şey olduğunu hayal etmekte zorlanabilirler. Sağlıklı insanlar, kim olduklarının belirli bir anda, belirli bir eylem tarafından belirlenmediğini bilirler. Bir dakika kötü davranırlarsa, bu tek kötü davranışın, zamanın bu bir anında, kim olduklarını tanımlamadığını bilirler. Geçmişte yaptıkları ve gelecekte yapmayı planladıkları tüm harika şeyleri hâlâ hatırlayabilirler. Parçalanmış bir benlik duygusuna sahip insanlar o kadar şanslı değildir. Az önce "kötü" bir şey yaptılarsa, kelimenin tam anlamıyla kötü bir insan haline gelirler (yani kendilerini hiçbir telafi edici özelliği olmayan tamamen kötü bir insan olarak sunmaya başlarlar). Bu gerçekleştiğinde, artık iyi niteliklerinden hiçbirine erişemezler. Bu katlanılması çok acı verici bir durumdur.

Aynı kutuplaşma modeli, diğer insanlarla ilgili deneyimleri için de geçerlidir. O anki duygusal durumlarına bagli olarak, birini idealize edip ona muazzam bir hayranlık ve şefkatle yaklaşmaktan, bir sonraki anda aynı kişiyi değersizleştirmeye ve ona hor ve düşmanca davranmaya geçebilirler. Örneğin, sevilen biri duyarsızca davrandıysa, o kişi birdenbire "tamamen kötü" olur, sanki bu duyarsız andan önceki tüm sevgi dolu eylemleri yokmuş gibi. Açıkça goruluyor ki , bu derecede kutuplaşma, böyle bir kişinin diğer insanların gerçek niteliklerini gerçekçi bir şekilde değerlendirmesini ve arkadaşlarını ve romantik partnerlerini seçip elinde tutmasını oldukça zorlaştırır. Bu onlarin tutarsız ve dürtüsel hareket etme eğilimlerinden de sorumludur, bu da kariyer, es secimi ve yaşam hedeflerinde sık ve hızlı değişikliklere neden olur.